Przypadek? Nie sądzę.

Umówiłaś się ze swoimi psiapsi w domu jednej z nich. Obiecałaś, że będziesz wcześniej aby wszystko przygotować. Kupiłaś świeczki by był klimacik i butelkę różowego wina aby języki się szybciej rozwiązały i zaczęły się tematy właściwe jedynie po godzinie 22. Rozumiecie girls just wanna have fun i te sprawy... Ubrałaś nową mini kieckę aby wszystkie na Twój widok padły z wrażenia i zaczęły się wzajemne komplementy: ,,Kochana! Jaka figura... ale z Ciebie petarda!" kiedy w rzeczywistości myślą: ,,A żeby Ci ten kawałek ciasta poszedł w boczki!"
Teraz pozostało już przygotowanie przystawek jakie wypatrzyłaś na nowym kulinarnym kanale przygotowującym przekąski na modne ,,cocktail party" dla celebrytów, bo co to za babska impreza bez stołu uginającego się pod ciężarem słodyczy, na które każda ma ochotę ale zje tylko po jednym z każdego rodzaju ciasteczka, bo głupio... Ostatnie poprawki i jesteś gotowa jednak kolczyki złośliwie postanowiły zabawić się z Tobą w chowanego.  To jednak jeszcze nic, bo nagle suszarka podłączona do kontaktu zrobiła głośne BUM i zaczęła dymić. Musisz zatem poczekać aż włosy wyschną same, chociaż mogłabyś pójść z nieułożonymi tłumacząc wszystkim, że to teraz najnowszy krzyk mody i fryzura wypromowana przez samą Victorię Beckham, a wszyscy i tak by to łyknęli...
Jesteś więc oczywiście spóźniona. Biegniesz na autobus, a właściwie to suniesz po ziemi, bo sukienka opina Cię niczym folia aluminiowa tak, że przypominasz poczwarkę w kokonie i nie jesteś w stanie wykonać większego kroku szczególnie, że Twoje obcasy na cieniutkiej szpileczce nie ułatwiają tego już wystarczająco arcytrudnego zadania. Machasz do pana kierowcy aby jeszcze nie odjeżdżał, jednak on udaje, że Cię nie widzi i bezczelnie zamyka Ci drzwi przed nosem.
Ty wściekła przeklinasz cały świat, panu kierowcy życzysz aby złapał gumę, najlepiej we wszystkich kołach, a na dodatek zauważasz, że zaczyna padać deszcz. Ty oczywiście w swojej mikroskopijnej kopertówce masz wszelkie rzeczy niezbędne jakie powinny się tam znaleźć jak błyszczyk i puder, za to o parasolce już nie pomyślałaś...
Wtem pojawia się on - niczym rycerz w srebrnej zbroi zamiast miecza dzierży w dłoni parasol i oferuje pomoc. Zarzucasz zalotnie włosami i przeklinasz w myślach tusz do rzęs, który miał być wodoodporny, a teraz rozmazał Ci się na pół twarzy tworząc na policzkach malunki przypominające rysunki wykonane przez pięciolatka. Jednak okazuje się, że przystojnemu nieznajomemu pomimo, że wyglądasz jak strach na wróble i nie musiałabyś dodatkowo stylizować się na Halloween, dzieci i tak byłyby przerażone - jakimś cudem wpadłaś w oko. Umawiacie się na randkę, jedną, dwie, trzy, a w końcu lądujecie na ślubnym kobiercu i macie gromadkę śliczniutkich, pucołowatych diabełków z piekła rodem.
Po dwudziestu latach wspominacie wasze pierwsze spotkanie ze śmiechem i mówisz:
 ,,Gdybym wtedy nie spaliła tej cholernej suszarki i nie spóźniła się na planowany autobus nigdy byśmy się nie poznali!" Przypadek czy...

przeznaczenie?

Historia brzmi zupełnie absurdalnie niczym z brazylijskiej telenoweli. Jednak o dziwo takie sytuacje się zdarzają. Czasem dzieją się bowiem rzeczy zupełnie niespodziewane, a mające zasadniczy wpływ na nasze dalsze życie i przyszłość. Zastanawiasz się wtedy czy to był przypadek czy jednak coś więcej? Czy możliwe jest, że wszystko co nas spotyka może być nie zupełnie przypadkowe lecz stanowi zaledwie mały fragment układanki składający się na większą całość, z góry założony plan. 

Winda, którą jechałeś miała awarie przez co nie zdążyłeś na busa, który miał wypadek.
Znalazłeś na ziemi los, który potem okazał się wygranym i nagle Twoje konto zasilone zostało o jedynkę z paroma zerami za które kupiłeś udziały w firmie i teraz zamiast być informatykiem w podstawówce jesteś właścicielem największej firmy reklamowej w kraju.
Czy to wszystko przypadek czy jednak ma to jakieś głębsze, dalej idące znaczenie?

Niektórzy podobno wierzą w przeznaczenie, ponieważ są zbyt leniwi by wziąć życie w swoje ręce i doprowadzić do czegoś wyłącznie poprzez swoje działanie. Dlatego też ufają jakiejś niesamowite sile, która sprawi, że wszystko zrobi się samo. To jest opinia tych, którzy są sceptyczni i nie wierzą w żaden plan, który miałyby istnieć dla każdego z nas. Bądźmy szczerzy - brzmi to zdecydowanie bardziej sensownie jednak z drugiej strony jak wytłumaczyć w logiczny sposób pewne zdarzenia, które nie były zaplanowane, a mimo to ich pojawienie się w znaczący sposób wywraca nasze życie do góry nogami.

Czy faktycznie jest tak, że wszystko co nas spotyka ma jakiś głębszy sens czy też naiwnie wierzymy w to, ponieważ w ten sposób wyjaśniamy sobie przykre doświadczenia aby podnieść się na duchu. Tłumaczymy sobie bowiem, że wszelkie zło, które nas spotyka ma na celu nas czegoś nauczyć, coś pokazać zgodnie z myślą: ,,nic nie dzieje się bez powodu"i w efekcie finalnym udaje się dzięki temu odnaleźć jakiś pozytyw w każdej nawet tragedii.

Jak jest w rzeczywistości chyba nigdy się nie dowiemy, znajdziemy zwolenników i przeciwników obu teorii jednak nie ma co ukrywać, że w takiej wierze rzeczywiście dostrzec można pozytywne aspekty.
Pozwala nam to w tych najcięższych chwilach odnaleźć pewną iskierkę nadziei, że może to wszystko co dzieje się w życiu złego, wszelkie trudności i niepowodzenia mają dać nam pewną lekcję i pokazać coś czego normalnie byśmy nie dostrzegli.

Ciekawa jestem czy Wy,
wierzycie w przeznaczenie

czy też wszystko co nas spotyka to jedynie...

zbiegi okoliczności? :-)

Related Items featured Lifestyle